trappen en vlinders doen dezelfde vragen bij ons opkomen: wat is er boven? hoe kan het worden, wie kan ik nu nog zijn? zijn we bang voor een stop? of om door te gaan? richten we ons op verder en op boven? gaan we het halen? wat als ik val? kunnen we ooit nog terug? is het verleden beneden en de toekomst boven? of het is misschien wel omgekeerd?
het zijn precies ook de vragen die bij je opkomen als je het werk van hélène hermans in de serie stairs & butterflies ziet. en je beseft vooral hoe eindig en tegelijk eeuwig alles is. een vlinder, net als een trap, fladdert altijd verder. je achterlatend met het gevoel dat hij er ook nog is als je hem niet meer ziet.
stairs and butterflies bring the same questions to our minds: what’s up there? how can it be, who can I be now? are we afraid of a stop? or afraid to continue? do we focus on further and on above? are we going to make it? what if i fall? can we ever go back? is the past below and the future above? or maybe it’s the other way around?
these are precisely the questions that come to mind looking at the work of hélène hermans in the stairs & butterflies series. and above all you realize how finite and at the same time eternal all is. a butterfly, like a staircase, always flutters on. leaving you with the feeling that it’s still there even when you don’t see it anymore.